De man die thuis het vlees snijdt... ( deel 1)

Deze blog is niet voor mensen die snel overstuur zijn van een beetje bloed,
of makkelijk flauw valt,

of gevoelige magen heeft
of voor mensen die denken dat honden op een vegan dieet moet.

Dit blog zal vol zijn met bloed,
goor,
schokkende beelden
en andere zeer onsmakelijke onderwerpen.

Helaas, bevat het geen "wrijft en snuif"
of "kras en ruik"
gedeelte,
dus, de volle effect van deze blog maken jullie niet mee.

Maar, ik zal bij het begin beginnen.
Dat is altijd een goede plek om een verhaal te beginnen,
vind je niet?

Eens, hadden wij een hok met stieren.
Sommige waren dekstieren,
andere waren stieren die naar de markt zou gaan,
en er is altij een beestje die bestemd is voor onze eigen vriezer.

Maar op een dag,
een dag vol onheil,

zijn deze  grote jongens gaan vechten.
Niet alleen maar een beetje douwen en stooien,
maar waarschijnlijk voluit oorlog.

Het resultaat was 2 dode stieren en een zwaar gewonden.

Zomaar.

Dood in de wei.

Ik kon mijn ogen niet geloven.

Ik zag in de verte de poten van een stier in de lucht steken
(dat is nooit een goed teken..),
ik liep ernaar toe,

en daar lag zwart stier nummer 8 met een gebroken nek, en met zijn poten in de lucht.
Dood.

Maar het werd erger, ik zag dat een van de stieren kreupel liep.
Ik ging achter de hooi ruif kijken, naar de andere stieren,
 en daar lag Blondie ook dood.
Waarschijnlijk van een hartaanval.

Jeetje, wat een ellende.

Dit was toch een financiele kosten post,
en heel erg zonde.

Dat niet alleen,
was gewoon erg klote, als ik het zo mag zeggen.

Ik ben toen de koude en snel aan het bevriezen stieren
uit de wei gesleurt om later alsnog te verwerken.

Maar zoals vaak gebeurt hebben wij het druk en de stieren waren (even) geen prioriteit meer.
Is eigenlijk niks aan de hand,
aangezien wij in een grote diepvries woont.
 Bij min 30, zijn de stieren  snel door en door bevroren.
Die stinken niet, lopen niet op en hier hebben wij geen buren die eventueel last van kan krijgen.
Dus, 8 en Blondie lag een tijdtje buiten de wei te wachten tot de man die thuis het vlees snijdt tijd had.

Een paar weken geleden was het zover.

Eric en Djoeke hadden een paar uurtjes over.

Dus, die zijn begonnen om dit rundsvlees te verwerken in honden voer.
(Is zonde om al dat goede vlees te dumpen of  aan de coyotes te voeren.)

Op TV komt een programma dat heet "Dirty Jobs"  op Discovery of Nat Geo of zoiets...
en deze taak kan er prima bij.

Er is geen leuke of "goede"
manier om dit taak te voldoen.
Een bijna 1000 kg stier, dat kei hard bevroren is, kan
alleen maar met een kettingzaag kort worden gemaakt.

En de man die thuis het vlees snijd is Eric.
Noem hem maar ook de High Prairie Chain Saw Massacre..

Dus, stier 8 is opgetild met de voorlader van de tractor en dan met de kettingzaad wordt de stier in schijfjes,
blokjes en stukjes gezaagt.

Dat groene gedeelte is de maag van de stier, (met inhoud van graan en hooi)

Doordat, de stieren niet meteen zijn geslacht houdt dat in,
dat de darmen en maag ernog in zit.

En dat, goede mensen,
als je daar insnijd,
(het maakt niet uit of het een verse geslacht dier is,
of een die een maand lang bevroren is),

STINKT altijd.

Niet een klein beetje,
maar heel erg.
Zoveel, dat je kotsen wil.

Nou, ben ik geen prinses,
ik heb mijn deel goor meegemaakt.
Ik ben niet te beroerd om een rottend lam uit een ooi te halen,
(is ook HEEL erg)
of een met maden geinfecteerde wond schoon te maken,
(daar kan je aan wennen)

ik heb dode, opgeblazen, schapen uit de sloot getrokken,
(is vies, zwaar werk)
ik heb nageboortes en geaborteerde lammeren en kalveren opgeruimed,
(hoort erbij)
ik heb vaginale verzakkingen terug geduwt,
(ook geen pretje)
dus kortom ik kan best wat hebben.
Maar de stank van de kettingzaag door de pens van een stier...
daar wordt ik beroerd van.
Het vlees gedeelte is prima te hebben.

De graan en de hooi in de buik is  half gefementeerd,
en dat heeft een erg eigenaardige geur, en daar kan je gewoon niet aan wennen.

Maar na ruim een uur,
is de stier kort gezaagt.
De honden kunnen dan ongeveer twee weken van eten.
De kippen vinden de half verteerde graan van de buik lekker,
en de poezen genieten ook van de vlees.

En de man die thuis het vlees snijdt..
die mag zo de douche in.

 Deel 2 komt later...
terminste als je nog wel tegen kan!!
Ik beloof wel dat ik na dit verhaal,
een leuke blog zal doen,
met mooi foto's,

en geen vlees, bloed en troep erbij.